Zbiór, wybór i tłumaczenie tekstów pierwszych chrześcijańskich pustelników z IV w. n. e., żyjących na terenie Egiptu, Palestyny, Arabii i Persji dokonane przez słynnego trapistę Thomasa Mertona. Niezwykła prawda o człowieczeństwie i Bożym planie wobec niego. Dwie refleksje dotyczące pustelników, które mnie ciągle nachodzą: 1) Z kartek książki można wywieść przekonanie, że pustelnicy są bardziej osadzeni w świecie, lepiej go rozumieją i doświadczają niż wielu z nas, żyjących w jego zgiełku „tego świata” na co dzień. 2) Im bardziej odchodzili od życia w zgiełku, tym większe tłumy szukały ich na pustyni.
Niech kilka cytatów przemówi za lekturą:
„Pewien brat przyszedł do abba Pojmena i spytał: „Co powinienem czynić, Ojcze? Jestem w wielkim smutku”, a starzec tak odpowiedział: „Nigdy nikim nie pogardzaj, nigdy nikogo nie potępiaj, nigdy nie mów źle o nikim, a Pan da ci pokój”.”
„Rzekł Abba Pojmen: „Trzymaj się z dala od tego, kto spiera się za każdym razem, gdy rozmawia”.”
„Abba Makary powiedział: „Jeśli chcąc skarcić kogoś unosisz się gniewem, karmisz swoją namiętność. Nie gub siebie, by zbawić bliźniego”.”
[zdjęcie pochodzi ze strony wydawnictwa Esprit]