Polecam książkę Alexa Pattakosa „Więźniowie własnych myśli”. Mówi o spuściźnie Viktora Frankla i jego „psychologii sensu” w odniesieniu do życia zawodowego. Wstęp do książki napisał nieżyjący już Stephen Covey, słynny amerykański konsultant zarządzania i rozwoju, w dużej mierze inspirowany filozofią austriackiego psychiatry.
Drobny cytat z książki:
Według Frankla logoterapia „[…] uważa człowieka za istotę, której podstawową motywację stanowi dążenie do wypełnienia sensu swojego życia i urzeczywistniania wartości, a nie tylko do osiągnięcia zadowolenia i zaspokojenia popędów i impulsów. W tym kontekście sens pracy nie polega jedynie na wykonywaniu zadania w zamian za gratyfikację: pieniądze, władzę, status, prestiż. Poświęcając się wartościom i celom niematerialnym, a mimo to bardzo realnym i znaczącym, okazujemy szacunek swoim najgłębszym potrzebom. Oto fundamentalne złożenie: tylko ja mogę wziąć odpowiedzialność za swoje życie, nadając każdej chwili sens, i utkać niepowtarzalną tkaninę własnej egzystencji.”
Książka przedstawia wiele praktycznych ćwiczeń odnajdywania sensu w codziennym czynnościach, pomocy w podejmowaniu ważnych decyzji i planowaniu rozwoju zawodowego.
Pattakos opiera się na siedmiu zasadach, które rozwija w książce. Trzy z nich, to:
Korzystaj z wolności wyboru postawy wobec życia – w każdej sytuacji i bez względu na to, jak bardzo jest trudna (albo na jak trudną wygląda). Od ciebie zależy jak się do tej sytuacji odniesiesz.
Kieruj uwagę gdzie indziej – nie skupiaj się uwagi na problemie, przenieść ją na coś innego; w ten sposób wzmacniasz umiejętność radzenia sobie ze stresem i zmianą.
Spoglądaj na siebie z dystansem – tylko istoty ludzkie mają tę umiejętność. Tylko one mają także poczucie humoru.
Na koniec przytoczę jeszcze jedną zasadę, która brzmi:
Nie działaj przeciwko sobie – unikaj obsesyjnego skupiania się na wyznaczonym celu lub wyniku, bo to prowadzi do rezultatów sprzecznych z oczekiwanymi.
Odnosząc się do niej, Pattakos proponuje ćwiczenia z wykorzystaniem tzw. techniki intencji paradoksalnej. Polega ona na przeciwieństwie podejścia perswazyjnego, które najczęściej stosujemy, czyli napotykając na trudność robimy wszystko, żeby jej uniknąć i stłumić związany z tym strach oraz inne nieprzyjemne emocje. Robimy to nierzadko tak silnie, że staje się to naszą obsesją. Intencja paradoksalna polega na świadomości, czego się boimy i naszych reakcji emocjonalnych oraz na usilnej próbie wywołania w wyolbrzymionej formie trudnych emocji. Wywołanie w sobie lęku lub konkretnego strachu, od których uciekamy prowadzi często do uwolnienia się przed nimi i przejęcia pełnej kontroli. Technikę tę stosował z powodzeniem Viktor Frankl, ale także Milton Erickson.
W książce odnaleźć można długą listę technik przydatnych w radzeniu sobie w sytuacjach zawodowych.
[zdjęcie pochodzi ze strony wydawnictwa Czarna Owca]