Ta książka jest pstryczkiem danym milionom ludzi przekonanym, że łatwo jest przewidzieć ogólny kierunek rozwoju człowieka na podstawie historii jego życia od urodzenia po wczesną dorosłość. Co powiedziałabyś czytelniczko/powiedziałbyś czytelniku o przyszłości człowieka wiedząc to, co poniżej?
Mając kilka miesięcy Michael Seed został porzucony przez matkę i oddany do domu dziecka. Adoptowało go świetnie wyglądające małżeństwo. Szybko jednak okazało się, że ojciec jest przemocowym potworem, katującym regularnie swoją żonę. Po adopcji rozpoczął też katowanie dziecka. Pastwienie przyjmowało formy najgorszego bestialstwa, włącznie z biciem metalowym prętem czy przypalaniem kończyn w piecu. W wieku kilku lat „ojczym” zaczyna molestować seksualnie swojego adoptowanego syna. Trwa to przez 10 lat. Dziecko nie wie, że jego oprawca nie jest jego biologicznym ojcem. Dowie się tego dopiero, kiedy będzie pełnoletni. Przez długie lata jest przekonany, że taki sposób traktowania dziecka przez ojca jest normą. Michael wierzy też, że musi być złym chłopcem, bo przecież, gdyby był dobry, to rodzina traktowałaby go inaczej. Przez kilka lat jego przybrana matka próbuje popełnić samobójstwo, czego wielokrotnym świadkiem i ratownikiem jest małe dziecko. W końcu próba okazuje się skuteczna. Chłopiec zostaje sam ze swoim ojcem, jego matką i siostrą, które nie wiedzieć czemu nienawidzą go, traktując Michaela w taki sam sposób, znany mu z doświadczeń z ojcem. Bicie, poniżanie, podkreślanie na każdym kroku, że jest nikim stało się codziennością przez kilkanaście lat życia. Wskutek naturalnych dysfunkcji i problemów w nauce, rówieśnicy małego chłopca w szkole potrafili być równie brutalni. Z piekła domowego wychodził więc codziennie do piekła szkolnego, gdzie regularnie poddawany był torturom ze strony koleżanek i kolegów. W końcu ląduje w tak zwanej szkole dla wykolejeńców. Jeden z nauczycieli ze wspomnianej szkoły skazany zostanie później za pedofilię. Niech za opis dysfunkcji tego chłopaka posłuży prozaiczny przykład parzenia herbaty, o którą został poproszony, starając się w wieku dwudziestu lat o pierwszą pracę. Dwudziestolatek nie wie jak przygotowuje się herbatę, wstawia więc elektryczny czajnik na palnik, podpalając kuchnię i tracąc tym samym szansę na zostanie pracownikiem.
A teraz wrócę do pytania: kim dzisiaj jest ów chłopiec, Michael Seed?
Niech zgadnę, co ciśnie się wielu osobom na myśl: jest dzisiaj mieszkańcem cmentarza komunalnego, więźniem z kilkoma wyrokami, gwałcicielem, członkiem gangu miejskiego, pacjentem oddziału zamkniętego w szpitalu psychiatrycznym….?
Michael Seed, który dopiero w wieku pięćdziesięciu lat postanowił napisać książkę o swoim życiu, jest najbardziej znanym w Wielkiej Brytanii księdzem, a dokładnie Franciszkaninem. Nazywamy jest księdzem celebrytów, gdyż pełni posługę wśród osób znanych, przyjaźni się z wieloma gwiazdami telewizji, filmu, muzyki i polityki. Jest także spowiednikiem i przyjacielem, stojącym za nawróceniem Tony’ego Blaira, byłego premiera Wielkiej Brytanii i lidera lewicowej Labour Party.
Ta wzruszająca książka jest dowodem, że piętno tragicznej historii nie determinuje życia człowieka, jeżeli on bardzo tego nie chce, że można przebaczyć największe bestialstwo, żeby żyć w wolności, że można pięknie kochać i żyć, z Bogiem i z ludźmi.
[zdjęcie pochodzi ze strony wydawnictwa PROMIC]